Kızıl başlı akbabalar çoğu zaman çoğu insandan olumlu bir bakış açısına sahip değildir. Genel olarak karanlık alametler ve düzensizlikle ilişkilendirilen (gruptaki çoğu kuşun paylaştığı bir özellik) ekosistem açısından önemi hayal edilebileceğinden çok daha derindir. Bize itici gelebilecek bazı davranışlarına rağmen bu kuşların gezegene katkısı son derece önemlidir.

Gezegen temizliğinden sorumlu olanlar

Kızılbaş akbabalar, yeryüzünde yaşamın en önemli hizmetlerinden birini yerine getiren türler arasında yer alıyor. Diyetleri esas olarak çürüyen hayvan leşlerinden oluşur. Olağanüstü koku alma duyuları sayesinde bu kuşlar genellikle bir leşin bulunduğu yere ilk ulaşanlardır.

Ancak değeri basit “temizliğin” ötesindedir. Kızıl başlı akbabaların mide asiditesi son derece yüksektir. Bu, karkas şarbon, tüberküloz ve hatta kuduz gibi toksinler ve patojenler içerse bile, hemen hemen her türlü maddeyi tüketmelerine olanak tanır. Bu leş tüketicileri olmasaydı, hastalık ve salgınlara karşı daha duyarlı olurduk, ayrıca ölü hayvanların neden olduğu trafik kazalarında da artış olurdu.

Çarpıcı bir örnek, çiftlik hayvanları için anti-inflamatuar ilaç kullanımının yerel akbaba popülasyonunda ciddi bir azalmaya yol açtığı Hindistan'da meydana geldi. Bu durum ülkede kuduz vakalarında endişe verici bir artışa neden oldu. Durum o kadar ciddiydi ki, Hindistan bugüne kadar kalıcı bir krizle karşı karşıya; hastalığa atfedilen yıllık yaklaşık 20.000 ölüm (küresel toplamın üçte biri). Üstelik bu sağlık kriziyle baş etmek yıllık 20 milyar doları aşan maliyetler gerektiriyor.

Kızıl başlı akbabalar olmasaydı Amerika kıtası da benzer felaket etkilerine maruz kalabilirdi.

Etkili kendini savunma stratejileri

Kızıl başlı akbabalar gezegeni temiz tutmak için hayati öneme sahip olsa da bazı davranışları daha az takdir ediliyor olabilir. Güney Kanada'dan Güney Amerika'ya kadar Amerika kıtasının neredeyse tamamı boyunca bulunan bu türlere daha sıcak iklime sahip bölgelerde rastlamak yaygındır. Bu kuşlar vücut ısısını düzenlemek ve bakterileri yok etmek için sıklıkla kendi ayakları üzerine dışkılarlar.

Ayrıca karkas tüketmenin yanı sıra hayvan dışkısını da kullanıyorlar. Kendilerini tehdit altında hissettiklerinde bir savunma mekanizması olarak kusmaya başvururlar. Karkas bazlı diyetleri göz önüne alındığında, kısmen sindirilmiş et ve dışkıdan oluşan bu karışım, mide asidinin gücüyle birleştiğinde çoğu yırtıcı hayvanı caydırmak için yeterlidir.

Ancak kızıl başlı akbabaların insanlar için risk oluşturmadığını da unutmamak gerekiyor. Kentsel ortamlarda görülebilmelerine rağmen, daha çok yol ölümlerinin yaygın olduğu yolların yakınında veya bitki örtüsünün az olduğu bölgelerde bulunurlar.